Life refers to systems that strive to maintain their internal disorder by expending other forms of disorder.
When we die, the system ceases to function, and our tissues, body, and cellular activities come to a halt, surrendering to entropy.
The pump that could keep the brain, organs, and tissues in order has stopped.
And everything begins to slowly decay.
The organic structures and compounds that were once part of our life become inorganic.
Through decomposition and other spontaneous chemical reactions, the organs that once created our consciousness and sense of spirit disperse into the environment, just like sugar dissolving in tea.
Life utilizes energy from the sun, a significant source of disorder, to perform photosynthesis.
This energy exchange is used to maintain the integrity, reproduction, and activities of the cell.
In summary, a cell or organism sustains its disorder by expending the disorder it receives from the outside.
If one day all material entities and particles decay into a stagnant energy soup of the universe,
the concepts of time and life will lose their meaning.
Because everything in the universe will have become homogeneous, a state of absolute order will have emerged, and disorder will have been depleted.
--- --- ---
Yaşam başka düzensizlikleri harcayarak kendi iç düzensizliğini korumaya çabalayan sistemlere denir.
Öldüğümüzde sistem artık çalışma, ve dokularımız, beden, sistem, hücre içi faaliyetlerimiz durur, ve entropiye teslim olur.
Artık beyni, organları, dokuları düzensiz olarak tutabilcek pompa durmuştur.
Ve hepsi de yavaş yavaş dağılmaya başlar.
Yaşama konu olan organik yapı ve bileşikler artık organik değil inorganik olur.
Çürüme, ve diğer spontan kimyasal reaksiyonlar ile bir zamanlar bizim bilincimizi, ruh algımızı yaratan organlar tıpkı çaya atılan bir şeker gibi cesedimizin bulunduğu yerdeki ortama dağılır,
Yaşam pompası yerine göre önemli bir düzensizlik kaynağı olan güneşten gelen ışınımlar ile fotonsentez yapar.
Bu enerji değişimi sistemi hücrenin bütünlüğünün, üremesinin, faaliyetlerinin korunmasına harcanır.
Özetle hücre ya da organizma düzensizliğini dışarıdan aldığı düzensizliği harcayarak sürdürür.
Eğer bir gün bütün maddesel varlıkların, partiküllerin bozunarak evrenin durağan bir enerji çorbasına dönüşürse,
artık zamandan, ve yaşamdan bahsetmek anlamını yitirecektir.
Çünkü artık evrende herşey homojenize olmuştur, mutlak bir düzen oluşmuştur, düzensizlik tükenmiştir.
====================
====================